Valentijn

Als single vrouw kan ik weinig met valentijn. Wat moet je er ook mee?

Je wordt dood gegooit met stelletjes die verliefd zitten, staan, lopen of liggen te doen, je wordt weer eens met je neus op het feit gedrukt dat jij nog single bent.
En ja natuurlijk is dat ook leuk, je hoeft met niemand rekening te houden, je kan doen en laten waar je zin in hebt. Maar stiekum wil jij dan toch ook die ene man waar je lekker tegen aan kan kruipen en die wil weten hoe je dag was. Een man die oprecht in je geintereseerd is en die graag bij jou wil zijn ondanks je nukken.

En dan krijg je valentijnsdag.

Het is een dag waarop iedereen zijn of haar liefde aan elkaar betuigd, ja hoor je dat dan niet het hele jaar door te doen?
Met valentijn heb je de kans om die ene man (of in in sommige gevallen vrouw) te laten zien dat je hem leuk vindt. Waarom niet op een andere dag?
Er komen bij dat soort initiatieven alleen maar gedachtes aan mijn pubertijd naar boven. Je weet wel wanneer je 8 bent en verliefd op de jongen een klas hoger.

Nee valentijn is nooit aan mij besteed geweest, als ik verliefd ben of gek op iemand heb ik niet die ene dag nodig om hem dat te laten weten, dat weet hij dan elke dag van het jaar.