Op maandag 26 januari 2009 hebben mijn fiets en ik onvrijwillig afscheid van elkaar moeten nemen. Een onbekende zag mijn fiets wel zitten en besloot deze uit zijn veilige stalling mee te nemen.
Ik kwam die dag niets vermoedend thuis vanuit mijn werk waar ik wat langer was gebleven als normaal was, ik kwam thuis bij een leeg rek zonder mijn fiets en heb sins dien een nieuwe moeten adopteren.
Vandaag ging ik vanuit mijn werk even langs de jumbo om een klein boodschapje te doen, niets vermoedend plaatste ik daar mijn recentelijk geadopteerde fiets in het rek, terwijl ik mijn fietsje op slot zette keek ik naar zijn buurman, de buur fiets herkende ik uit duizenden, het was mijn lieve fietsje, mijn trouwe tweewieler waar ik 5 jaar lang lief en leed mee had gedeeld. Mijn lieftallige door een ander van mij ontnomen roestige vriend stond zomaar naast mijn nieuwe zwarte glimmende adoptie fietsje.
Wat nu dacht ik, blij om hem weer te zien. Ik besloot de mannen in het blauw te bellen, want waar onrecht is komt de politie om te helpen toch? En ja daar waren ze mijn helden de mannen die mij gingen helpen om mijn kleine roestje weer thuis te krijgen. Stront nerveus stond ik daar, kon het waar zijn? zou ik door stom toeval mijn oude trouwe vriendje weer terug krijgen? De mannen in het blauw zeiden dat ik mijn fietsje mee mocht nemen eindelijk herenigd!
Daar stond ik samen met de mannen in blauw te wachten op mijn mama en de auto om mijn roestige ros mee naar huis te nemen, kwamen er twee jongemannen aan lopen, waarvan een mijn liefje mee wilde nemen, de mannen in blauw liepen op de jongeman af en zeiden "u bent aangehouden" dus de jongeman werd mee genomen omdat de fiets die hij mee wilde nemen van mij was en niet van hem.
Uiteindelijk moest mijn roestige lief weer mee met de mannen in blauw omdat de jongeman aangehouden was, na onderzoek mag ik hem weer verwelkomen in mijn leven.
Zo zie je maar je kunt maar beter niet aan manon haar fietsje komen want ze vind hem altijd weer terug.
"Dit was de ultieme wraak van een slachtoffer van fietsendiefstal"
dinsdag 28 april 2009
donderdag 23 april 2009
Echt niet!!
Niet waar! NEE! Absoluut geen denken aan! Ik ben het er helemaal niet mee eens, en geef geen graantje toe! Want ik weet gewoon honderd procent zeker dat het niet waar is!!!!! Lekker Puh!!!!!
Hmmmmm.......
Oke ik geef toe, misschien is het toch waar, blog na blog a blog struim ik af voor informatie, de online versie van het boek ook gevonden en gelezen, new moon en nu ook twilight weer opnieuw aan het lezen. Het feit dat lieve N. op dit moment de gevangenbewaarder is van new moon en Eclipse zorgt voor een gevoel van gemis, ik mis mijn boekjes, terwijl ik weet dat N. heel goed voor ze zorgt, alsof eht haar eigen kindjes zijn.
Making offs, interviews, blogs, boeken, film alles lees of kijk ik. Ik vraag me wel af of ik een beetje doorgeslagen ben, ik bedoel ik kijk uit na de dag na mijn verjaardag, dan komt de film New moon uit..... Zelfs Harry Potter vond ik niet zo leuk!
Damn Twilight!!! Damn Stephenie Meyer!!!! Damn acteurs die in twilight spelen!!!!!
I need help to get over this disorder! Ik heb twilighteritis!
Hmmmmm.......
Oke ik geef toe, misschien is het toch waar, blog na blog a blog struim ik af voor informatie, de online versie van het boek ook gevonden en gelezen, new moon en nu ook twilight weer opnieuw aan het lezen. Het feit dat lieve N. op dit moment de gevangenbewaarder is van new moon en Eclipse zorgt voor een gevoel van gemis, ik mis mijn boekjes, terwijl ik weet dat N. heel goed voor ze zorgt, alsof eht haar eigen kindjes zijn.
Making offs, interviews, blogs, boeken, film alles lees of kijk ik. Ik vraag me wel af of ik een beetje doorgeslagen ben, ik bedoel ik kijk uit na de dag na mijn verjaardag, dan komt de film New moon uit..... Zelfs Harry Potter vond ik niet zo leuk!
Damn Twilight!!! Damn Stephenie Meyer!!!! Damn acteurs die in twilight spelen!!!!!
I need help to get over this disorder! Ik heb twilighteritis!
maandag 20 april 2009
Het nadeel van werken met alleen maar mannen
Zojuist had ik mijn tweede rookpauze op het werk, we staan dan altijd beneden langs de gracht te roken.
In de gracht zwommen vandaag 4 kleine baby eenden kuikens met zijn viertjes bij elkaar roepend om hun mama, maar mama was er niet...
Mijn hart brak door dit tafereel, ik vond het dood zielig. Vier kleine eendjes net op de wereld en letterlijk moederziel alleen, bij elkaar blijven zwemmend om enigsinds veilig te blijven zonder moeder voor alle gevaren die de wereld om hen heen met zich mee brengt.
Mijn mannelijke collega's of niet aangedaan of omdat het mannen onder elkaar zijn maakten er grapjes over, ook de reiger die de eendjes had gezien vonden ze erg interessant want zoals verwacht zag die in de eendjes een lekker hapje.
Ik ben maar snel naar boven gegaan, omdat ik het niet aan kon zien om die arme kleintjes verzwolgen te zien worden door de grote boze wereld.
Ik denk dat er nu nog maar 3 zijn, omdat mijn mannelijke collega's zeer geintereseerd uit het raam keken toen ze boven kwamen en subtiel zeiden.. hij heeft er weer 1.
Zielig, hardverscheurend vind ik het, op die momenten wilde ik dat ik een vrouwelijke collega had die wat meer sympathie had voor de arme kleine baby eendjes...
(ik heb ook de dierenambulance gebeld maar die konden niks doen omdat de kleintjes in het water zwommen en ook zij er niet bij zouden kunnen)
In de gracht zwommen vandaag 4 kleine baby eenden kuikens met zijn viertjes bij elkaar roepend om hun mama, maar mama was er niet...
Mijn hart brak door dit tafereel, ik vond het dood zielig. Vier kleine eendjes net op de wereld en letterlijk moederziel alleen, bij elkaar blijven zwemmend om enigsinds veilig te blijven zonder moeder voor alle gevaren die de wereld om hen heen met zich mee brengt.
Mijn mannelijke collega's of niet aangedaan of omdat het mannen onder elkaar zijn maakten er grapjes over, ook de reiger die de eendjes had gezien vonden ze erg interessant want zoals verwacht zag die in de eendjes een lekker hapje.
Ik ben maar snel naar boven gegaan, omdat ik het niet aan kon zien om die arme kleintjes verzwolgen te zien worden door de grote boze wereld.
Ik denk dat er nu nog maar 3 zijn, omdat mijn mannelijke collega's zeer geintereseerd uit het raam keken toen ze boven kwamen en subtiel zeiden.. hij heeft er weer 1.
Zielig, hardverscheurend vind ik het, op die momenten wilde ik dat ik een vrouwelijke collega had die wat meer sympathie had voor de arme kleine baby eendjes...
(ik heb ook de dierenambulance gebeld maar die konden niks doen omdat de kleintjes in het water zwommen en ook zij er niet bij zouden kunnen)
zondag 19 april 2009
Als ikea zonder dekbedovertrekpuntjes (update: het valt wel mee)
De dag was daar, het was eindelijk zover, het pakje zou arriveren.
En dat deed het ook, als een gewillig slachtoffer stapte ik na aankomst in Lelystad op de fiets opweg naar waar ik zo lang op gewacht had.
Hoe perfect ze ook waren de laatste bevatte een kleine afwijking, hij was groter dan de rest, maar ondanks mijn frustraties omtrend dit formaat was ik blij dat ze er waren.
Die avond was ik uitgeschakeld, ik was van plan geweest mijzelf meteen te storten op deel drie maar mijn migraine liet dat niet toe. Zaterdag dan maar.
Zaterdag kwam, het derde boek las ik alsof het de donald duck was, aan het eind van de dag was het poef uit! Niet instaat mijzelf ook maar 1 minuut uit de wonderlijke wereld te verwijderen begon ik aan het inperfecte boek.
Het is... als een berg beklimmen en 5 meter voor de piek weer naar beneden te gaan, het is als stomende seks zonder hoogte punt, het is als het lekkerste gerecht maken maar het niet opeten het is als.... een ikea zonder dekbedovertrek puntjes......
Ik kan het niet helpen om enigsinds teleurgesteld te zijn...
UPDATE: ondanks de eerdere teleurstelling valt het boek erg mee, advies, ga er in met een andere verwachting!
En dat deed het ook, als een gewillig slachtoffer stapte ik na aankomst in Lelystad op de fiets opweg naar waar ik zo lang op gewacht had.
Hoe perfect ze ook waren de laatste bevatte een kleine afwijking, hij was groter dan de rest, maar ondanks mijn frustraties omtrend dit formaat was ik blij dat ze er waren.
Die avond was ik uitgeschakeld, ik was van plan geweest mijzelf meteen te storten op deel drie maar mijn migraine liet dat niet toe. Zaterdag dan maar.
Zaterdag kwam, het derde boek las ik alsof het de donald duck was, aan het eind van de dag was het poef uit! Niet instaat mijzelf ook maar 1 minuut uit de wonderlijke wereld te verwijderen begon ik aan het inperfecte boek.
Het is... als een berg beklimmen en 5 meter voor de piek weer naar beneden te gaan, het is als stomende seks zonder hoogte punt, het is als het lekkerste gerecht maken maar het niet opeten het is als.... een ikea zonder dekbedovertrek puntjes......
Ik kan het niet helpen om enigsinds teleurgesteld te zijn...
UPDATE: ondanks de eerdere teleurstelling valt het boek erg mee, advies, ga er in met een andere verwachting!
woensdag 8 april 2009
maandag 6 april 2009
ont-sleuren
De Sleur:
Dagen gaan voorbij gewoon alsof het niks is, een gemiddelde dag bestaat doorgaans uit: met moeite opstaan, aankleden en naar de trein. Daar zitten (vaak naast een man die denkt dat hij enorm geschapen is en daarom bijna in de split op het bankje zit waardoor ik steeds verder naar het raampje kruip om mijn been niet in contact te laten komen met die van hem) tot dat ik in Amsterdam aankom.
Vervolgens lopen naar het pontje( waarvoor ik de weg over moet steken, en op de een of andere manier staat het licht altijd op rood als ik er ben, dan over het zebrapad bij het fietspad, waar Amsterdamse fietsers niet snappen wat die witte streepjes op de weg nou precies betekenen. Waarna het pontje wegvaart en ik moet wachten op de volgende) Zoeken naar mijn fiets en op weg naar het werk. Waar ik mijn fiets in het rek zet, 3 trappen oploop, een houten vlonder dek oversteek de deur open de lift 1 etage naar boven neem en mijn kantoor open. Dan werk ik 8 uurtjes heb 4 rook pauzes, loop de trap weer af naar mijn fiets, stap op naar het pontje, ga naar de overkant wacht 20 minuten op mijn treinzit in de trein naast mensen die weer te breed zitten en te veel praten, kom op het station aan en ga naar huis. Daar maak ik wat te eten voer de katten, en plof op de bank, fiets naar een vriendin of kruip achter de pc. Vervolgens is het tijd om te slapen en dat was mijn week.
Oplossing?
Spannend hé? Nee vond ik nou ook niet echt. Maar nu komt het, je hebt films en je hebt films. Nou kijkt vriendinnetje F heel vaak naar films en geeft ze me vaak tips die ik braaf opvolg omdat wij vrijwel altijd dezelfde films leuk vinden.
Oplossing!
Dus " kinderfilm" Twilight over de relatie tussen een Highschool jongen en een Highschool meisje van rond de 17 ( stiekem zijn ze 19 en 22, ik heb het even opgezocht om IMDB :P ) en de Highschool jongen is puur toevallig een vampier. Vreselijk saai niet?? nee!! De spanning tussen de hoofdrolspelers is gewoon echt sexy. Er gebeurd weinig, ze zoenen 2 keer in de film en het is allemaal degelijk Amerikaans preuts zoals het hoort, maar dit is dan weer zo een film waar je de spanning voelt en mee maakt in plaats van dat er allemaal onblote ledematen voor je neus voorbij vliegen. Zo een gezonde dosis suggestieve sexyheid... enfin je kent het wel.
Waar gaat dit heen vraag je, je af?? Dat deed ik net namelijk ook even..
Die spanning al is het in een film, doet mijn hoofd weer op volle toeren draaien, de regelmaat en de sleur van alle dag wordt op zo een moment even vergeten, en mijn fantasie neemt mij mee op een wereld reis vol mogelijkheden en ontmoetingen. Dat soort momenten maken het leven weer even spannend en planten het zaadje voor avontuur, voor nieuwe dingen. Zoals weer eens tot over je oren verliefd willen worden, iets nieuws te gaan doen een andere weg in te slaan. Te ont-sleuren!!!
En weer terug:
En zo raasde mijn fantasie er weer op los, ik schrijf dit uiteraard vanaf mijn werkplek in het kantoor waar ik drie trappen voor omhoog moest gaan, een etage omhoog met de lift, waarvoor ik het pontje heb gemist, naast een man gezeten die in de split zat, en moeite heb gehad met opstaan vanmorgen....
Dagen gaan voorbij gewoon alsof het niks is, een gemiddelde dag bestaat doorgaans uit: met moeite opstaan, aankleden en naar de trein. Daar zitten (vaak naast een man die denkt dat hij enorm geschapen is en daarom bijna in de split op het bankje zit waardoor ik steeds verder naar het raampje kruip om mijn been niet in contact te laten komen met die van hem) tot dat ik in Amsterdam aankom.
Vervolgens lopen naar het pontje( waarvoor ik de weg over moet steken, en op de een of andere manier staat het licht altijd op rood als ik er ben, dan over het zebrapad bij het fietspad, waar Amsterdamse fietsers niet snappen wat die witte streepjes op de weg nou precies betekenen. Waarna het pontje wegvaart en ik moet wachten op de volgende) Zoeken naar mijn fiets en op weg naar het werk. Waar ik mijn fiets in het rek zet, 3 trappen oploop, een houten vlonder dek oversteek de deur open de lift 1 etage naar boven neem en mijn kantoor open. Dan werk ik 8 uurtjes heb 4 rook pauzes, loop de trap weer af naar mijn fiets, stap op naar het pontje, ga naar de overkant wacht 20 minuten op mijn treinzit in de trein naast mensen die weer te breed zitten en te veel praten, kom op het station aan en ga naar huis. Daar maak ik wat te eten voer de katten, en plof op de bank, fiets naar een vriendin of kruip achter de pc. Vervolgens is het tijd om te slapen en dat was mijn week.
Oplossing?
Spannend hé? Nee vond ik nou ook niet echt. Maar nu komt het, je hebt films en je hebt films. Nou kijkt vriendinnetje F heel vaak naar films en geeft ze me vaak tips die ik braaf opvolg omdat wij vrijwel altijd dezelfde films leuk vinden.
Oplossing!
Dus " kinderfilm" Twilight over de relatie tussen een Highschool jongen en een Highschool meisje van rond de 17 ( stiekem zijn ze 19 en 22, ik heb het even opgezocht om IMDB :P ) en de Highschool jongen is puur toevallig een vampier. Vreselijk saai niet?? nee!! De spanning tussen de hoofdrolspelers is gewoon echt sexy. Er gebeurd weinig, ze zoenen 2 keer in de film en het is allemaal degelijk Amerikaans preuts zoals het hoort, maar dit is dan weer zo een film waar je de spanning voelt en mee maakt in plaats van dat er allemaal onblote ledematen voor je neus voorbij vliegen. Zo een gezonde dosis suggestieve sexyheid... enfin je kent het wel.
Waar gaat dit heen vraag je, je af?? Dat deed ik net namelijk ook even..
Die spanning al is het in een film, doet mijn hoofd weer op volle toeren draaien, de regelmaat en de sleur van alle dag wordt op zo een moment even vergeten, en mijn fantasie neemt mij mee op een wereld reis vol mogelijkheden en ontmoetingen. Dat soort momenten maken het leven weer even spannend en planten het zaadje voor avontuur, voor nieuwe dingen. Zoals weer eens tot over je oren verliefd willen worden, iets nieuws te gaan doen een andere weg in te slaan. Te ont-sleuren!!!
En weer terug:
En zo raasde mijn fantasie er weer op los, ik schrijf dit uiteraard vanaf mijn werkplek in het kantoor waar ik drie trappen voor omhoog moest gaan, een etage omhoog met de lift, waarvoor ik het pontje heb gemist, naast een man gezeten die in de split zat, en moeite heb gehad met opstaan vanmorgen....
Abonneren op:
Posts (Atom)