Ow wat klonk het mooi, een brede studie, veel mogelijkheden en je eigen leerweg maken. Er is een assessment systeem waarin je al je punten in een keer kunt halen, en daar zijn ze vrij makkelijk in.
Nou niet dus! Dit was een prachtig verkoop praatje, kom bij ons kom bij ons was het motto want onze studie is geweldig! En makkelijk!
Waar vertaald bovenstaande zich in? Juist!
Je studeerd vanalles wat dat weet je eigenlijk niet, het is zo breed dat je niet concreet iets kan doen. CMV wat is dat? is de meest gestelde vraag wanneer je verteld wat je studeerd. Op de vraag: "wat is dat dan?" heb je nooit een concreet antwoord. Je eigen leerweg wil zoveel zeggen al": zoek het lekker uit, wanneer je er niet uit komt horen we het wel en gaan we je bemoedigend toespreken dat je het heus wel kan!
In een keer al je punten halen? Ja werk je maar uit de naad, doe maar lekker alles en krijg daar maar lekker een voldoende voor of een goed zijfer, maar je krijgt er lekker geen punten voor! Ha! lekker puh! Doe maar een assessment van 15 minuten om aan ons te bewijzen dat je de punten verdient.
En daar zit je dan met je poffertjes porem, tegenover twee "wijze" mensen die je moet vertellen waarom je de door jou al behaalde cijfers nou ook studie punten moeten worden.
Heb ik me niet al bewezen met mijn behaalde cijfers? Heb ik niet al laten zien wat ik kan?
Assessment een prachtig systeem! Steek het lekker waar de zon niet schijnt!!!!!!!
woensdag 30 januari 2008
vrijdag 18 januari 2008
wegens gebrek aan inspiratie.
Wie had dat ooit gedacht, ik snap er echt niets van
Het leven is geen spelletje man, ontwikkel die hersencelletjes dan!
Misschien verkeerd begrepen of gewoon naief
Ik heb het ook niet bedacht,
maar neem het toch allemaal maar voor lief
Ik hoopte dat het allemaal vanzelf wel ging
Illusies lijken altijd zo mooi, maar de waarheid haalt ze wel weer in
Ik heb het wel geweten, maar ik had het niet verwacht
Wie denk je dan wie je bent man, wat had je dan gedacht?
Nooit geweten dat het zo ingewikkeld zou zijn
Ja, de lulligste klotedingetjes krijgen de grootste kerel klein
Is het echt zo zwaar of lijkt dat soms maar zo?
We willen toch allemaal dat het meezit, maar dat krijgen we niet kado
Toch wou ik dat het allemaal wat makkelijker ging
Neem het prompt hoe alles maar komt
en doe maar gewoon je eigen ding
Ik heb het wel geweten, maar ik had het niet verwacht
Wie denk je dan wie je bent man, wat had je dan gedacht?
Wat had je dan gedacht? Wat was je plan dan?
Wat had je dan gedacht? Wat dacht je dan man?
Wat had je dan gedacht? Wat was je plan dan?
Wat was je plan? Wat dacht je dan?
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
en dan voel ik mij vandaag het best
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
maar dat ging gister al niet zo best!
Je wilt niet denken aan morgen.
Je houdt het verborgen
Maar zou dat niet de oorzaak zijn van komende zorgen?
Problemen ontlopen is problemen ophopen
Hoe meer je voor je uitschuift des te zwaarder het lopen
Ik kies een route uit en daar richt ik mij op
Houd mijn pad zo schoon mogelijk en blijf er dicht op
Geen zorgen als vijand, de tijd staat aan mijn kant
Laat morgen maar komen en dan zie ik het van zijn kant
Wat was je plan dan? Wat dacht je dan man?
Wat was je plan dan? En wat dan?
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
en dan voel ik mij vandaag het best
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
maar dat ging gister al niet zo best!
Def p & de beatbusters
Het leven is geen spelletje man, ontwikkel die hersencelletjes dan!
Misschien verkeerd begrepen of gewoon naief
Ik heb het ook niet bedacht,
maar neem het toch allemaal maar voor lief
Ik hoopte dat het allemaal vanzelf wel ging
Illusies lijken altijd zo mooi, maar de waarheid haalt ze wel weer in
Ik heb het wel geweten, maar ik had het niet verwacht
Wie denk je dan wie je bent man, wat had je dan gedacht?
Nooit geweten dat het zo ingewikkeld zou zijn
Ja, de lulligste klotedingetjes krijgen de grootste kerel klein
Is het echt zo zwaar of lijkt dat soms maar zo?
We willen toch allemaal dat het meezit, maar dat krijgen we niet kado
Toch wou ik dat het allemaal wat makkelijker ging
Neem het prompt hoe alles maar komt
en doe maar gewoon je eigen ding
Ik heb het wel geweten, maar ik had het niet verwacht
Wie denk je dan wie je bent man, wat had je dan gedacht?
Wat had je dan gedacht? Wat was je plan dan?
Wat had je dan gedacht? Wat dacht je dan man?
Wat had je dan gedacht? Wat was je plan dan?
Wat was je plan? Wat dacht je dan?
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
en dan voel ik mij vandaag het best
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
maar dat ging gister al niet zo best!
Je wilt niet denken aan morgen.
Je houdt het verborgen
Maar zou dat niet de oorzaak zijn van komende zorgen?
Problemen ontlopen is problemen ophopen
Hoe meer je voor je uitschuift des te zwaarder het lopen
Ik kies een route uit en daar richt ik mij op
Houd mijn pad zo schoon mogelijk en blijf er dicht op
Geen zorgen als vijand, de tijd staat aan mijn kant
Laat morgen maar komen en dan zie ik het van zijn kant
Wat was je plan dan? Wat dacht je dan man?
Wat was je plan dan? En wat dan?
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
en dan voel ik mij vandaag het best
Ik dacht een leven zonder zorgen
Ik dacht een leven zonder stress
Ik dacht niet denken aan de dag van morgen,
maar dat ging gister al niet zo best!
Def p & de beatbusters
zondag 13 januari 2008
Angela
Vlieg maar weg naar de wolken, daar is de lucht blauw en zal de zon altijd naar je lachen.
Ik beloof je er is daar geen pijn, er zijn daar geen zorgen en geen leed.
Wanneer je terug denkt aan je leven op aarde, wees dan niet verdrietig, voel dan niet die pijn, maar denk aan al het moois dat er was, is en altijd zal zijn.
Ik denk terug aan oudejaars avond, jij in een mooie zalm kleurige jurk, ik vond hem mooi en je beloofde mij een elfjes jurkje, hij is er nooit gekomen maar het moment is altijd bij me gebleven.
Ik hoop dat je vrij zult zijn en ik hoop dat je blij zult zijn
Ik beloof je er is daar geen pijn, er zijn daar geen zorgen en geen leed.
Wanneer je terug denkt aan je leven op aarde, wees dan niet verdrietig, voel dan niet die pijn, maar denk aan al het moois dat er was, is en altijd zal zijn.
Ik denk terug aan oudejaars avond, jij in een mooie zalm kleurige jurk, ik vond hem mooi en je beloofde mij een elfjes jurkje, hij is er nooit gekomen maar het moment is altijd bij me gebleven.
Ik hoop dat je vrij zult zijn en ik hoop dat je blij zult zijn
vrijdag 11 januari 2008
Nu vernieuwd!
De wereld leek te stralen, de zon hoefde daar niet eens voor te schijnnen. Een moment een ogenblik en alles was goed. Ik verlies mijzelf in het zijn, ik verlies mijzelf.
Een besluit, in één ogenblik, een helderheid een openbaring. De weg is zwaar moeilijk te begaan en er zullen zowel heuvels als kuilen mijn pad verzwaren, maar dit pad moet ik nemen.
Te lang geleefd in eenzame opsluiting. Terwijl de wereld naar mij lachte wende ik mijn blik af en keek naar een leegte een plaats waar ik niet kon bestaan. Waar mijn levenslust verstopt werd in een klein doosje waar ooit een ring in had kunnen zitten.
Het is tijd, tijd om mijn blik naar de wereld te richten en terug te lachen, het is tijd om te doen wat ik wil doen, te zijn wie ik wil zijn en te beleven wat ik wil beleven.
De deur naar de leegte zal ik niet sluiten omdat de leegte een onderdeel van mijn zijn is geworden. Maar de leegte is niet langer leeg, er staat een kraan open en langzaam maar zeker vult deze de leegte.
Ik ben, ik leef, ik wil zijn de lach die de bloemen doet bloeien.
Een besluit, in één ogenblik, een helderheid een openbaring. De weg is zwaar moeilijk te begaan en er zullen zowel heuvels als kuilen mijn pad verzwaren, maar dit pad moet ik nemen.
Te lang geleefd in eenzame opsluiting. Terwijl de wereld naar mij lachte wende ik mijn blik af en keek naar een leegte een plaats waar ik niet kon bestaan. Waar mijn levenslust verstopt werd in een klein doosje waar ooit een ring in had kunnen zitten.
Het is tijd, tijd om mijn blik naar de wereld te richten en terug te lachen, het is tijd om te doen wat ik wil doen, te zijn wie ik wil zijn en te beleven wat ik wil beleven.
De deur naar de leegte zal ik niet sluiten omdat de leegte een onderdeel van mijn zijn is geworden. Maar de leegte is niet langer leeg, er staat een kraan open en langzaam maar zeker vult deze de leegte.
Ik ben, ik leef, ik wil zijn de lach die de bloemen doet bloeien.
woensdag 9 januari 2008
Ode aan Dr. Spence Silver, Renske en Jeroen
Voor Dr. Spence Silver de man die de post-it uitvond, hij zocht naar lijm, maar vond een kleverige substantie die niet aan het label lijm voldeed.
Hij besloot het op gele velletjes te plakken en zo werd geboren een memo systeem, een kattebelletje wat je voor elk en ieder met verschillende boodschappen kon op plakken en weer los kon halen.
Voor Renske voor het schrijven van boeken die in je hoofd blijven hangen en die je inspireren tot het doen van kleine dingen die groots blijken. Voor Renske voor het uitvinden van Sara die briefjes en plaatjes bij mensen in hun zakken stopte met een kleine boodschap.
Voor Jeroen die kwam met Renske, en mij enthousiast maakte over de woorden die zij op papier zette. Die mij hielp dat stukje van mezelf terug te vinden wat ik tijdelijk verloren was.
Een ode aan deze drie mensen die de wereld van de briefjes en de post-it met het leuke simpele maar o zo lieve berichtjes mogelijk hebben gemaakt.Een stukje volmaaktheid in een verrotte wereld. Een stukje hulp in moeilijke tijden.Wanneer een geel briefje met een kleverige substantie je doet beseffen wat je hebt, wat je wil en wat je voor altijd bij je wilt houden.
Hij besloot het op gele velletjes te plakken en zo werd geboren een memo systeem, een kattebelletje wat je voor elk en ieder met verschillende boodschappen kon op plakken en weer los kon halen.
Voor Renske voor het schrijven van boeken die in je hoofd blijven hangen en die je inspireren tot het doen van kleine dingen die groots blijken. Voor Renske voor het uitvinden van Sara die briefjes en plaatjes bij mensen in hun zakken stopte met een kleine boodschap.
Voor Jeroen die kwam met Renske, en mij enthousiast maakte over de woorden die zij op papier zette. Die mij hielp dat stukje van mezelf terug te vinden wat ik tijdelijk verloren was.
Een ode aan deze drie mensen die de wereld van de briefjes en de post-it met het leuke simpele maar o zo lieve berichtjes mogelijk hebben gemaakt.Een stukje volmaaktheid in een verrotte wereld. Een stukje hulp in moeilijke tijden.Wanneer een geel briefje met een kleverige substantie je doet beseffen wat je hebt, wat je wil en wat je voor altijd bij je wilt houden.
De zin van mijn wezen
Ik droom, soms leef je in een droom en lijkt de werkelijkheid van de dag een hallucinatie. Een week geleden lijkt een jaar geleden en je realiseerd je dingen die je toen nooit had kunnen bedenken.
Een traan gelaten om een verdriet wat groot leek te zijn, lijkt ineens een onbelangrijk detail wanneer je tot een realisatie komt waar je jezelf in de eerste instantie niet tot in staat achtte.
Het bij elkaar passen en aansluiten, het delen van het zelfde goed en dezelfde denkwijze lijkt ineens een triviaal onderdeel te zijn van de manier waarop je iemand bekijkt.
Blijven hangen in eenzelfde wereld, een wereld jou bekend en mij onbekend blijkt ineens een grote drempel en moeilijk te overstijgen. Ik dacht het, ik wilde het, ik voelde het, maar het bleek niet waar te zijn. En sterker dan ik me ooit heb gevoeld oversteeg ik het gevoel dat mij in mijn doen en laten belemmerde.
Anders zijn is niet erg, alleen past het niet en dat is goed.
Een traan gelaten om een verdriet wat groot leek te zijn, lijkt ineens een onbelangrijk detail wanneer je tot een realisatie komt waar je jezelf in de eerste instantie niet tot in staat achtte.
Het bij elkaar passen en aansluiten, het delen van het zelfde goed en dezelfde denkwijze lijkt ineens een triviaal onderdeel te zijn van de manier waarop je iemand bekijkt.
Blijven hangen in eenzelfde wereld, een wereld jou bekend en mij onbekend blijkt ineens een grote drempel en moeilijk te overstijgen. Ik dacht het, ik wilde het, ik voelde het, maar het bleek niet waar te zijn. En sterker dan ik me ooit heb gevoeld oversteeg ik het gevoel dat mij in mijn doen en laten belemmerde.
Anders zijn is niet erg, alleen past het niet en dat is goed.
Heb ik wat te willen?
Ik wil, ik wil zoveel, ik denk dat iedereen wel heel veel wil en dan vooral wat je eigenlijk niet mag hebben of kan krijgen.
Ik wil de loterij winnen, en dan niet een lullige paar honderd euro maar dan gewoon gelijk de hele mikmak, zodat ik schoennen kan kopen van onder de 30 euro. Zodat ik vrijelijk de hele h&m catalogus kan leegkopen en dan kijken hoe het staat als het binnen komt. Zodat ik een groot huis kan kopen met een verwarmd binnenzwembad en een ruime hal met een ronde houten trap.
Dat wil ik.
Ik wil verliefd worden op een man waarmee ik samen gelukkig kan zijn, een man die mij op handen draagt maar me tegelijkertijd laat voelen alsof ik met beide benen op de grond sta. Een man die niet alleen maar bij me wil zijn maar mij ook vrij laat om de wereld te verkennen.
Ik wil reizen, de hele wereld rond, tot dat ik elk hoekje van de aarde heb bezocht (maar wel zonder beestjes) Ik wil koffie drinken waar de koffie verbouwd wordt, ik wil bolletjes watjes kopen naast de katoen velden. Ik wil zwemmen in meren en zeeen die zegen dat je herboren bent als je er in zwemt. De wereld rond.
Ik wil een leuke baan met een leuke toekomst, met allemaal leuke collega's. Zodat ik elke dag met een dansje en een lach op mijn gezicht naar mijn werk kan gaan.
Ik wil ik wil ik wil, ik wil zoveel. Maar wat ik het liefste wil is vooraltijd gelukkig zijn.
Ik wil de loterij winnen, en dan niet een lullige paar honderd euro maar dan gewoon gelijk de hele mikmak, zodat ik schoennen kan kopen van onder de 30 euro. Zodat ik vrijelijk de hele h&m catalogus kan leegkopen en dan kijken hoe het staat als het binnen komt. Zodat ik een groot huis kan kopen met een verwarmd binnenzwembad en een ruime hal met een ronde houten trap.
Dat wil ik.
Ik wil verliefd worden op een man waarmee ik samen gelukkig kan zijn, een man die mij op handen draagt maar me tegelijkertijd laat voelen alsof ik met beide benen op de grond sta. Een man die niet alleen maar bij me wil zijn maar mij ook vrij laat om de wereld te verkennen.
Ik wil reizen, de hele wereld rond, tot dat ik elk hoekje van de aarde heb bezocht (maar wel zonder beestjes) Ik wil koffie drinken waar de koffie verbouwd wordt, ik wil bolletjes watjes kopen naast de katoen velden. Ik wil zwemmen in meren en zeeen die zegen dat je herboren bent als je er in zwemt. De wereld rond.
Ik wil een leuke baan met een leuke toekomst, met allemaal leuke collega's. Zodat ik elke dag met een dansje en een lach op mijn gezicht naar mijn werk kan gaan.
Ik wil ik wil ik wil, ik wil zoveel. Maar wat ik het liefste wil is vooraltijd gelukkig zijn.
dinsdag 8 januari 2008
Een gevoel op internet
hoe gaat het? Ja goed! hey hoe is het? ja lekker! In mij leeft het bruist het ik wil, ik wil zo graag! Zorgen, geven en nemen. Maar het is nooit wij altijd ik, het is nooit samen altijd alleen. een lege plek in bed, dus ik slaap in het midden. Ik wil zo graag..
Ik blog, jij blogt, wij bloggen!
Iedereen lijkt tegenwoordig zijn of haar stempel op de wereld te willen drukken, gedachten kronkels delen met iedereen die het maar wil (of soms niet wil maar er per ongeluk op stuit) lezen te willen delen.
Nou ik dus ook, soms zit mijn hoofd zo vol met de mooiste verhalen en de beste ideeen dat ik vond dat ik deze ook met de wereld moest gaan delen, wie weet krijg ik wel fans!
De titel, pakkend in mijn ogen, het genot van een ikea dekbedovertrek puntje is ongehoord en ongekend. De souplesse van de stof die langzaam opwarmt in je hand, de beweging omhoog en omlaag terwijl je het puntje steeds een klein beetje van koud naar warm maakt. Dat is voor mij het ideale genot. Het stelt gerust, het kalmeert en het is fijn.
Bijna net zo fijn als pas gevallen sneeuw die kraakt onder je voeten als jij de eerste bent die er in mag staan.
Als er ook maar iemand is die door het lezen van mijn blogs dezelfde voldoening haalt uit het liefkozen van een ikea dekbedovertrek puntje is mijn doel geslaagd. Dan weet ik dat ik de wereld een klein beetje mooier heb gemaakt dan dat hij al is.
Nou ik dus ook, soms zit mijn hoofd zo vol met de mooiste verhalen en de beste ideeen dat ik vond dat ik deze ook met de wereld moest gaan delen, wie weet krijg ik wel fans!
De titel, pakkend in mijn ogen, het genot van een ikea dekbedovertrek puntje is ongehoord en ongekend. De souplesse van de stof die langzaam opwarmt in je hand, de beweging omhoog en omlaag terwijl je het puntje steeds een klein beetje van koud naar warm maakt. Dat is voor mij het ideale genot. Het stelt gerust, het kalmeert en het is fijn.
Bijna net zo fijn als pas gevallen sneeuw die kraakt onder je voeten als jij de eerste bent die er in mag staan.
Als er ook maar iemand is die door het lezen van mijn blogs dezelfde voldoening haalt uit het liefkozen van een ikea dekbedovertrek puntje is mijn doel geslaagd. Dan weet ik dat ik de wereld een klein beetje mooier heb gemaakt dan dat hij al is.
Abonneren op:
Posts (Atom)